مراسم شام غریبان حضرت اباعبدالله حسین(ع) و یاران باوفایش در میان غم و اندوه عزاداران حسینی در لنده برگزار شد.

صداوسیمای مرکز استان در دهه اول ماه محرم 37 برنامه مختلف در حوزه های صدا؛ خبر، سیما و فضای مجازی را بر روی آنتن می برد.

مسئول نهاد آبادانی وپیشرفت لنده از برگزاری کلاس آموزش مداحی ویژه کودکان و نوجوانان در این شهرستان خبر داد.

یک هیئت مذهبی در شهر یاسوج برنامه های متفاوتی را در محرم امسال اجرا نمود.

مراسم عزاداری سالروز شهادت حضرت امام محمد باقر (ع) در شهرستان لنده برگزار شد.

حجت‌السلام مرسلی:فرهنگ عاشورایی قیام برعلیه هرنوع بیدادگری ظالمانه است که نیازمند آموزش و تربیت دینی است که این مهم در رسانه های جمعی ما هم کمتر تبلیغ می شود و در مساجد و تکایا به شکل واژگونه دنبال می شود.

در پی درگذشت مرحوم حاج غلامرضا مرادی نژاد از بزرگان شهر لنده پیام‌های تسلیتی برای همدردی با خانواده محترم وی منتشر شد.

آئین عزاداری شام غریبان در سراسر استان کهگیلویه و بویراحمد در شامگاه دهمین روز از ماه محرم برگزار شد.

ظلم واستبداد همیشه گریبانگیر ایرانیان بود اما ایرانیان با آگاهی از این پیشرفتها دریافتند که میتوان به طریق دیگری هم زندگی کرد واداره امور جامعه به شکل دیگری غیر از استبداد مطلقه هم امکانپذیر است .

اگر کسی از من طلبکار است طلب او را بدهید. هر کس از من طلبی داشته مدیون است که از پدر یا برادرانم وصول نکند. در ضمن 2000 تومان بابت تلفن‌های شخصی به سپاه بدهید.

مناطق و شهرستانهای استان کهگیلویه و بویراحمد همزمان با ۲۸ صفر، غرق در عزا و ماتم رحلت پیامبر گرامی اسلام شد.

مدال افتخار رضوی توسط خدام امام رضا(ع) به فعال فرهنگی در کهگیلویه و بویراحمد اعطا شد.

منصور نظری:قطعه مثنوی «چشم‌انتظار» تقدیم به چشم‌های تا ابد منتظر کودکان شهدای مدافع حرم  

استاندارها مارا نمی بینند مدیران کل توجه نمی کنند معاون رئیس جمهور به استان می آید و نه تنها ره آوردی ندارد بلکه افتخار دیدار با مردم شهرستانمان را هم نمی دهد

می بایست روشی درست برای فرهنگ سازی در مواجهه مناسبت های مذهبی و ملی اتخاذ کنیم و آن را الگوی عمومی جامعه قرار دهیم

سوال اساسی من این است: مگر می‌خواهید به همراه دانش هسته‌ای موجودیت نظام را هم به دشمنان نظام، انقلاب و اسلام هدیه کنید که ما را محرم نمی‌دانید و مگر نمی‌دانید که بعد از متوقف کردن چرخ‌های هسته‌ای نوبت به موشک‌های بالستیک، حقوق بشر و بهانه‌های واهی دیگر خواهد رسید؟ آیا نمی‌دانید که دشمنان از اساس با اسلام عزیز مشکل دارند؟ سایت تحلیلی خبری آوای دنا  avayedena.com : یک نماینده اصولگرای مجلس شورای اسلامی از بی‌خبری مجلس و نمایندگان نسبت به جزئیات مذاکرات هسته‌ای انتقاد کرد.  عطاءالله حکیمی در نطق میان دستور خود در جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی ضمن گرامیداشت هفته بسیج، گفت: همه ما می‌دانیم که دانش هسته‌ای در نتیجه زحمات 35 ساله شهدا، ایثارگران و حمایت‌های بی‌نظیر رهبر انقلاب، مجلس و قوه قضاییه از دانشمندان این سرزمین شکل گرفته است. وی ادامه داد: اما متاسفانه در این شرایط حساس شاهد خفقان اطلاعات در این زمینه هستیم. نماینده مردم رودبار در مجلس در ادامه خطاب به رییس‌جمهور اظهار کرد: شما در تبلیغات انتخاباتی خود به مردم اعلام کردید برنامه هسته‌ای‌تان طوری است که هم چرخ هسته‌ای بچرخد و هم چرخ زندگی، اما حدود یک سال و نیم است که چرخ هسته‌ای متوقف شده و از طرف دیگر با رکود شدید فعلی، چرخ زندگی مردم نیز متوقف گردیده است. حکیمی همچنین بیان کرد: آیا قرار است اتفاق نامبارکی بیفتد که مردم و عصاره ملت یعنی مجلس نباید بدانند؟ آیا کاخ‌های سفید، کرملین، پادشاه عمان، صهیونیسم غاصب، آلمانی‌ها،‌ فرانسوی‌ها و وزیر خارجه امارات محرم‌تر از ملت و مجلس برای شما هستند؟ این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس خاطرنشان کرد: ممکن است بگویید سه چهار نفر در مجلس از جزئیات خبر دارند و ما در پاسخ به شما می‌گوییم آنها یا عصاره ملت نیستند یا از ما بهترانند. وی در ادامه خطاب به رییس‌جمهور گفت: سوال اساسی من این است: مگر می‌خواهید به همراه دانش هسته‌ای موجودیت نظام را هم به دشمنان نظام، انقلاب و اسلام هدیه کنید که ما را محرم نمی‌دانید و مگر نمی‌دانید که بعد از متوقف کردن چرخ‌های هسته‌ای نوبت به موشک‌های بالستیک، حقوق بشر و بهانه‌های واهی دیگر خواهد رسید؟ آیا نمی‌دانید که دشمنان از اساس با اسلام عزیز مشکل دارند؟ حکیمی ادامه داد: آقای رییس‌جمهور ژنرال‌هایی که با خود آورده‌اید یا بیماری جسمی دارند یا بیماری اقتصادی و هر روز برای نظام حاشیه درست می‌کنند و عصاره ملت را کوچک شمرده و در حد شنیدن گزارش اقدامات چند ژنرال بیمار در حوزه‌های بین‌المللی، اقتصادی و فرهنگی توانا نیستند. این نماینده اصولگرای مجلس در ادامه انتقادات خود بیان کرد: آقای روحانی نه تنها فرزندان شما و حتی ژنرال‌های بازنشسته دولت شما در هشت سال دفاع مقدس حضور نداشتند؛ بلکه در همان زمان در خارج از کشور مشغول تحصیل یا تفریح بوده‌اند و اطلاع دارم برخی از این ژنرال‌های شما پاستورت دول بیگانه را دارند. وی افزود: بنابراین دولتی که به نظر می‌رسد برخی اعضای آن نسبت به این آب و خاک حساسیتی ندارند حق ندارند هر طور که می‌خواهند تفاهم کنند و فاتحه انقلاب و نظام را بخوانند. لذا هشدار می‌دهم که این مجلس اصولگرا که اکثریت آنها یا ایثارگرند و یا از خانواده شهدا و روحانیت معظم هستند به هیچ احدی اجازه نخواهند داد که با سرنوشت انقلاب و ملت بازی شود. حکیمی با اشاره به تدوین طرح دو فوریتی مبنی بر اینکه دولت ملزم می‌شود با اجرای اصل 77 قانون اساسی هرگونه توافق هسته‌ای قبل از امضای نهایی با هر کشوری مصوبه مجلس را اخذ کند، تصریح کرد: از همه همکاران می‌خواهم به این طرحی که تدوین کردم رای دهند که طبق این طرح قبل از هرگونه توافق هسته‌ای و امضای نهایی با هر کشوری مصوبه مجلس را اخذ نموده و مفاد آن در مراحل نهایی و قبل از امضا در جلسه غیرعلنی و محرمانه به تصویب نمایندگان ملت برسد. این عضو کمیسیون اقتصادی مجلس همچنین با اشاره به مسائل اقتصادی کشور اظهار کرد: آقای رییس‌جمهور مگر شما نبودید با زیر سوال بردن دولت قبل پرداخت یارانه به مردم را ترویج تکدی‌گری می‌دانستید؟ حالا چه شده که در طول یک سال و نیم گذشته نه تنها این تکدی‌گری را ادامه دادید بلکه پا را فراتر گذاشته و عزت و کرامت مردم بخصوص محرومین را نیز با به صف کشیدن در خیابان‌ها برای چند عدد تخم‌مرغ و روغن تاریخ گذشته و برنج آلوده هندی رنگ عدالتخواهی و راستگویی بر تن خود و دولت خود کردید؟ وی افزود: همچنین موسسات مالی و اعتباری که همچون قارچ و هر روز با نام جدیدی بدون مجوز بانک مرکزی متولد می‌شوند و مانند طاعون به جان اقتصاد این کشور افتادند و هیچ توجهی به آنها نمی‌شود. به عنوان مثال موسسه مالی فرشتگان که مرکز آن در مشهد است دو سال است که بدون مجوز پول‌های مردم را می‌بلعد و از طرفی 28 درصد سود می‌دهد و از سوی دیگر تا 38 درصد از این مردم سود می‌گیرد و پول مردم را تبدیل به اموال و املاک نموده به طوریکه اگر تعدادی از مردم به آن مراجعه کنند پولی ندارند که پرداخت کنند. حکیمی در ادامه نطق خود از وضعیت اشتغال در کشور و بیکاری جوانان نیز انتقاد کرد. این نماینده مجلس همچنین گفت: از مجلس می‌خواهم که دولت را مکلف کند طی یک سامانه شفاف از تخلفات دولت قبل با مستندات ایجاد کند بنابراین آقای رییس‌جمهور وقتی عملکرد یک سال و نیم گذشته شما را مرور می‌کنیم می‌بینیم نه تنها اتفاقی نیفتاده بلکه وضعیت به مراتب بدتر از گذشته شده است. وی در پایان بیان کرد: بنابراین با عرض پوزش از علما به شما می‌گویم روضه‌خوانی بس است، ما روضه‌خوان قهارتر از شما هم داریم و چون سابقه اجرایی کلان نداشته‌اید فقط برای ملت روضه می‌خوانید و روضه مجلس را در جمع ملت و روضه ملت را در جمع مجلس می‌خوانید و این نهایت بی‌تدبیری است. شما را به خدا دیگر بس است.   منبع/ایسنا

داستان اينقدر واضح و نكاتش اينقدر محسوس  والبته عظيم هست كه نياز به تفسير نداشته باشد

صدایش با 8 سال دفاع مقدس گره خورده است و از ان روزها تا به امروز همیشه با صدایش خاطره داشته ایم. از طنین «با نوای کاروان» تا نوحه های محرمی امروز همگی جوری در تاروپود بدن انسان نفوذ می کند که نمی توان مانع از جریان اشک ها شد. سایت تحلیلی خبری آوای دنا  avayedena.com : به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،صدایش با 8 سال دفاع مقدس گره خورده است و از ان روزها تا به امروز همیشه با صدایش خاطره داشته ایم. از طنین «با نوای کاروان» تا نوحه های محرمی امروز همگی جوری در تاروپود بدن انسان نفوذ می کند که نمی توان مانع از جریان اشک ها شد. حاج صادق آهنگران بعد از پایان دوران جنگ با رویه ای جدید به سراغ مداحی رفت. او حال از نوحه خوان های جدید و سبک مداحی امروزی با ایران 7 می گوید. صدای حاج صادق آهنگران،  در آن روزها،  صدای عشق و جذبه بود.  صدای نسلی که در دوران دفاع مقدس شکفت و شناسنامه‌دار شد.  حالا بعد از این همه سال، از آن دوران چه دارید بگویید؟ عزیزانی که با عرفا در ارتباط هستند یک روایتی دارند،  می‌گویند، کنار علما زانو بزنید؛  چرا که اینها باطن پاکی دارند،  این باطن پاک عرفا، اولیای خدا و افرادی کنار آنها می‌نشینند، دل به آنها می‌بندند،  شیفته‌شان می‌شوند، اثر می‌کند. غیر از کلام،  با سخن،  کلام و رفتارشان شخصی که شیفته‌شان شده،  متحولش می‌کنند،  دین‌اش را قوی می‌کنند،  اعتقادش را محکم می‌کنند،  شجاعت و بصیرت به او می‌دهند. بنده،  کنار همچون بزرگانی نشستم.  امام (ره) فرمودند « اینها ره  صدساله را یک شبه طی کردند».  من در کنار بسیجیانی که اسمشان روی دیوارها و تصاویرشان در بنر‌هاست، مثل  مهدی باکری، حاج همت،  حسین علم الهدی، مجید وفایی،  علی‌ هاشمی و. . .  خیلی از بچه‌هایی که اسمی از آنها نیست و گمنامند،  فقط در محله،  شهر، روستاهایشان اسم‌های آنها بر زبان اهالی در شهرهایشان جاری است، اسم چندانی ندارند، اما در پیش خدا قرب دارند، نشستم، پس باطن اینها در بنده و صدایم اثر کرد.  از سوی دیگر اولین شعری که با آن شهرتی پیدا کردیم و  مسیر زندگی ما را تغییر داد،  در محضر امام (ره) بود، گویا ایشان هم یک نظر باطنی به بنده داشتند. تا الان هم نوکری امام حسین (ع) و نوکری شهداست، که صدای ما را اثرگذار کرد.    وارد ایام محرم شده‌ایم اما به نظر می‌رسد حضورتان در مجامع نوحه خوانی و مراسم مذهبی کمرنگ‌تر شده است. محرم امسال چکار می‌کنید؟ از همان ایام جنگ که بسیجی‌ها از روضه خوانی و حماسه خوانی استقبال کردند،  به حرم حضرت امام رضا(ع)رفته و از ثامن الحجج خواستم این لیاقت را به من بدهد تا موقعی که زنده‌ام تا آخر در خانه امام حسین‌(ع) و شهدا و اهل بیت (ع) باشم. الحمدلله می‌بینیم این خواسته به اجابت رسیده و تا الان کار اصلی‌ام نوحه خواندن است، تلویزیون هم  برنامه‌های مرابخصوص در ایام دفاع مقدس و هفته بسیج و ...  پخش می‌کند. البته کارهای فرعی مثل مشاور صدا و سیمای خوزستان و  عضو هیأت امنای هیأت رزمندگان اسلام هم هستم،   یک مؤسسه‌ای فرهنگی هم داریم که بیشتر در رابطه با امام حسین (ع)، اهل بیت (ع) و دفاع مقدس وکارهای فرهنگی فعالیت می‌کند.    آیا سبک و سیاق نوحه‌خوانی شما، همان سبک دفاع مقدس است یا تغییر کرده؟ از آن سبک فاصله نگرفته‌ام،  چون ما را با آن چهره می‌شناسند،  البته نمی‌توانم بگویم سبک مال خودم است،  سبک خوزستانی است،  اخیراً هم در اجلاس پیر غلامان اهل بیت‌(ع) که در اهواز برگزار شد،  ثبت ملی کردند. سبک خوزستانی و جنوبی خوب مطرح نشده و من آن را مطرح کردم،  بنابراین به نام من تمام شد و مرا به نام سبک خوزستانی و آهنگران می‌شناسند،  وجوان‌ها به خاطر ضرورت وضعیت امروز،   سبک‌های دیگر را از من نمی‌پذیرند،  مثلاً یک سری شعرها را نمی‌توانستم با سینه زنی بخوانم. اشعار حماسی،  مثل مرگ بر امریکا را با موسیقی حماسی  خواندم،  «کربلا منتظر ماست بیا تا برویم» بخصوص برای ولایت و رهبری خواندم که اثرگذار باشد ولی اعم کار من همان سنتی خواندن و در راستای اهل بیت (ع) و شهداست.    از حال و هوای هیأت‌های امروزی برای‌مان بگویید؛ چه تفاوتی با هیأت‌های دوران دفاع مقدس دارد؟ تفاوت‌هایی کرده،  ولی من باهمان سبک و سیاق زمان جنگ و دوران دفاع مقدس می‌خوانم، به خاطر استقبالی که جوان‌ها از روضه‌های امام حسین (ع)، سینه‌زنی و سنتی خوانی‌ می‌کنند، که آثار آن در جنگ و پیروزی انقلاب مشخص شد و همه اثر داشتند  در پیروزی انقلاب و هشت سال دفاع مقدس و الان که با سینه ستبر در مقابل دشمن ایستاده ایم،  دشمن برنامه‌ریزی کرده همان طوری آیت‌الله سید احمد خاتمی در مجلس خبرگان گفتند،   از سازمان سیا مدارکی بدست آمده که در هیأت‌ها و مداحان می‌خواهند ورود پیدا کنند،  این به خاطر اثرگذاری و اهمیت کار مداحان است،  لذا شروعش بی‌حکمت هم نیست. مثلاً مسائلی در سبک و سیاق‌ها واردشد و اثر گذاشت و سبک‌های غربی را وارد کردند،  بدون این‌که جوان‌ها حواسشان به این قضیه باشد،  شعرهای ضعیفی وارد کردند. در بعضی هیأت‌ها به شکلی هیأت‌داری و سینه‌زنی و عزاداری می‌کنند که واقعاً در شأن اهل بیت (ع) نیست.  ضعف و بهانه به دست دشمن می‌دهند؛ دشمنی که میلیاردها دلار هزینه می‌کند تا بتواند بین مذاهب و ادیان و شیعه و سنی تفرقه بیندازد. سبک‌ها را به شکلی وارد می‌کنند که تفرقه برانگیز است. مشخص است دشمن با حساب و کتاب کار می‌کند.  از یک طرف،  می‌خواهد شیعه را با قمه زنی‌،  زخمی کردن  خود با زنجیرهای سه خار،  یا راه رفتن روی آتش و ...  خشن نشان بدهند تا کسانی که به طرف تشیع و اسلام می‌آیند، آنها زده بشوند.  باید مواظب باشیم   چون هیچ مکتبی به جز تشیع،  رسانه وسیع مداحی امام حسین (ع) را ندارد که این چنین جمعیتی را جمع کند که اثراتش مکرر در تمام دوران انقلاب و دفاع مقدس،  دیده شده است،  دشمن خیلی در این زمینه فعالیت می‌کند، شبکه‌های ماهواره‌ای چگونه از انگلیس هدایت می‌شوند؟ خیلی از رهبران این شبکه‌ها که مرکزشان انگلیس است، از آنها‌ خط می‌گیرند و به گونه‌ای عمل می‌کنند که بین اهل تسنن  و تشیع تفرقه بیندازند، سفارشم به مداحان این است وقتی که آقا می‌گوید   این کارها حرام است،   باید از این جلسه بیرون بیایند و اعتراض کنند تا این فرهنگ شکل نگیرد و دشمن نتواند  بهره ببرد و در این مرحله هم شکست بخورد.    به نظر شما مداحی چه نقشی در رشد فرهنگ عاشورایی دارد؟ مقام معظم رهبری جمله بسیار جالبی دارند که می‌گویند: «یک بیت شعر کار چندین سخنرانی را می‌کند»،  چون یک مداح می‌تواند چندین هنر را با هم ارائه دهد. شعر که یک هنر است، صدای خوب و  مجلس گردانی  همچنین محتوای قوی و اعتقادی را در شعر جا دادن و ربط به روضه‌ دادن نیز یک هنر است. چندین هنر در مداح نهفته شده که قطعاً اثرش بیشتر از یک سخنران است.  یک مداح می‌تواند کار سخنران و شاعر را انجام دهد، چه بهتر که بتواند اعتقادات  را تحکیم بخشد.  مداحان می‌توانند وقتی مستمع تمام حواسش به مداح است و  دارد اشک می‌ریزد و تمام عاطفه‌اش را به مداح داده نوایشان را توأم با احساس،  معرفت بخشی و بصیرت کنند.  این می‌تواند اعتقادات را همراه با حماسه و پیام به عمق تاروپود مستمع نفوذ دهد.    بهترین خاطره‌ای که از محرم و تاسوعا و عاشورا دارید، چیست؟ یک بار شب تاسوعا در دزفول بودم.  آن زمان بعثی‌ها موشک‌های 12 متری به دزفول می‌زدند،  شهر خالی از سکنه شده بود. ما شب تاسوعا با بسیجی‌ها، در سنگر بودیم.   مردم شب‌ها به شهرک‌های  اطراف می‌رفتند و روز،  بازمی‌گشتند،  آن شب شهید حسین علم الهدی با چند نفر از بچه‌های بسیجی‌ و سپاهی آنجا بود. عزاداری دزفولی‌ها در تاسوعا و عاشورا معروف است. شهیدحسین علم الهدی گفت: امشب،  شب تاسوعاست. اینجا باید غوغایی می‌شد و سینه زنی در خیابان‌ها راه می‌افتاد. برای امام حسین (ع) باید بیرون بیاییم تا شهر اینگونه خاموش نشود و بسیجی‌ها و مردمی که بیشتر برای دفاع از شهر مقاومت می‌کردند، روحیه بگیرند. 4،  5 نفری بیرون آمدیم و من شروع به نوحه خوانی کردم.  خیابان‌ها خلوت بود،  فکر نمی‌کردم اشخاص زیادی بیایند.  یواش یواش جمعیت به ما ملحق شد، نفرات آنقدر زیاد شد که صدایم به جمعیت نمی‌رسید و با بلندگوی دستی شروع به خواندن کردم. مجلس بسیار حماسی و تبدیل به خاطره شد. بعدها،  از این ماجرا الهام گرفته و هیأت رزمندگان تشکیل شد که هم اکنون 640 شعبه در تمام کشور دارد.    چگونه به مداحی علاقه مند شدید؟ این استعداد را از کودکی در خود احساس می‌کردید؟ صدایم را از پدرم به ارث بردم،  البته صدای حزین مادرم هم در خانواده معروف بود،  به نظرم صدایم را بیشتر از خانواده پدری به ارث برده‌ام،  این علاقه و استعداد صدا در تمام خانواده‌ ما وجود دارد، یکی از عموهایم مداح و یکی قاری قرآن است،  ولی علاقه من به نوحه خوانی در خانواده بیشتر از همه بود،   در سه سالگی برای روضه خوانی یک روحانی به منزل ما می‌آمد که نابینا بود،  با توجه به علاقه‌ای که به روضه خوانی داشتم جلوی او می‌نشستم و از او تقلید می‌کردم، این علاقه همین طور ماند تا این‌که بزرگ شدم،  اینقدر این مسأله با من عجین شده بود که در کلاس اول و دوم دبستان، سر کلاس هم می‌خواندم،  چون خانواده‌ام  مذهبی بودند،  پدرم مرا به مسجد محل می‌برد،   درشب‌های احیا مابین دو نماز جوشن کبیر می‌خواند و من هم در این فضا پرورش یافتم و مداح شدم. تاسوعا و عاشورا، در دزفول خیلی شلوغ می‌شد 7،  8 ساله که بودم آرزو می‌کردم در یکی از هیأت‌ها بخوانم. یادم می‌آید در یک بلندی می‌نشستم و به هیأت‌های عزاداری نگاه می‌کردم که رد می‌شدند، نمی‌دانستم که خدا به من این توفیق را می‌دهد که در دزفول عصر تاسوعا و عاشورا این گونه زمزمه کنم. من از کوچکی دوست داشتم بخوانم و اکنون این دعای من مستجاب شده است.    شما درنوحه خوانی از چه کسی الگو می‌گیرید؟ آیا آموزشی هم دراین باره دیده‌اید؟ الگو گرفتن من بیشتر از سبک‌های جنوب، بخصوص دزفولی است. نوحه‌ها و شعرهای حماسی که در زمان جنگ خواندم همه از سبک‌های قدیمی دزفول بود، یادم هست،  سال 59 که جنگ شروع شد،   یک سبکی حاج حبیب الله معلمی که شاعر دفاع مقدس بود،  نوحه‌های جنگی و حماسی می‌خواند، «حرخطا کارم،  پشیمانم» و من اول جنگ آن را می‌خواندم. می‌گفت این مال 15 سال قبل است که من سال 59 با خواندن آن سبک قدیمی دوباره آنرا زنده کردم. البته درمورد آموزش هم باید بگویم که من به طور مستقیم نزد کسی آموزش ندیدم،  بیشتر سبک مداحان را ضبط کرده و از روی نوار، سبک‌شان را تقلید می‌کردم.    بحث‌ها و نقدهای زیادی درباره مداحی‌های امروز در جریان است. جایگاه مداحی را در کشور چگونه ارزیابی می‌کنید و چه پیامی برای نوحه‌خوان‌ها دارید؟ طبق روایات پیامبر (ص) هر سال که می‌گذرد، حرارت عشق و محبت  امام حسین (ع) در قلوب مؤمنین بیشتر می‌شود.  مداحان جایگاه بسیار مهمی دارند که جدا از سخنرانی و مداحی،  می‌توانند بصیرت بخشی کنند. غیر از شور، شعور را هم انتقال بدهند، صفات امام حسین (ع) را بیان کنند، همه این هنرها را مداح‌ها  می‌توانند انجام دهند، متأسفانه کسانی را داریم که می‌گویند شما غیر از بحث روضه و امام حسین (ع) وارد بحث دیگری نشوید.  مداحان جایگاه بسیار مهمی دارند، چندین هزار نفر پای منبر مداحان می‌نشینند. مداحان باید حواسشان باشد که این جایگاه را خداوند به آنها داده و بهترین موقع بهره‌برداری و استفاده علیه دشمن است،  دشمن از همین محرم و صفر ضربه خورده،  همانگونه که امام (ره) فرمودند،  باید این جایگاه را حفظ کنند و  بتوانند از آن بهترین بهره را ببرند.    رمز دلنشین بودن صدای خود را در چه می‌دانید؟ جز این‌که اهل بیت (ع) منتی  بر من گذاشتند،  نمی‌دانم سببش چه بوده است. خودم را نگاه می‌کنم،  واقعاً چنین لیاقتی را نداشتم، جز این که بگویم بر من منت گذاشتند «تا یار که را خواهد و میلش به که باشد» این میل و لطف را به ما کردند،  من جوانی‌ام را در کنار اولیای خدا، مثل مهدی باکری، کاوه، دستواره،  حاج همت و یا بسیجیانی که گمنام شهید شدند گذراندم که اکنون  در میان ما نیستند،  اینها به صدا، درون و حنجره ام اثر کردند.  یکی دیگر از نعمت‌ها را وجود پربرکت سپاه می‌دانم،  چون عضو سپاه بودم،  جناح‌ها نتوانستند به خاطر سپاهی بودنم،  مرا به طرف خودشان بکشند،  جز بحث ولایت که بحث اعتقادی است که همه ما باید سینه چاک ولایت باشیم. بنابراین صدایی که ما داشتیم به نظرم صفای امام (ره)، دعای پدر و مادر و خانواده شهدا بود که اثرگذار و ماندگار شد. یکی از نوحه‌هایی که شما در دوره دفاع مقدس ‌خواندید«ای شهیدان به خون غلتان خوزستان درود» بود که خیلی در روحیه رزمندگان اثرگذار بود، این نوحه را چه زمانی خواندید؟ شعر «ای شهیدان به خون غلتان خوزستان درود» که ما را مشهور و رسانه‌ای کرد،  اولین شعری است که از معلمی گرفتم. یعنی اولین نوحه‌ای بود که شعر آن توسط پسرش به دست من رسید، این  نوحه را قبل از این‌که خدمت امام (ره) بروم، برای نیروهای هویزه که می‌خواستند عملیات کنند به واسطه حسین علم‌الهدی، خواندم. وقتی هم بود که عشایر را خدمت امام (ره) برده بودند، آن موقع رژیم بعث شایعه کرده بود، عرب‌های اهواز با صدام هستند و علم الهدی می‌خواست بابردن عشایر پیش امام، نشان دهد که چنین چیزی نیست، تصور نمی‌کردم که فضای اینجوری پیش بیاید، ولی به عشق زیارت امام آمدم، وقتی عشایر را به جماران بردیم و آنجا خواندم، آن روز سه باراز تلویزیون پخش شد،  اولین شعر از معلمی و نخستین اجرایم برای کسانی بود که جز 4،  5 نفر آنها همه‌شان شهید شدند، اجرای بعدی در محضر امام (ره) بود و همه اینها دست به دست داد تا این شعر زندگی ما را عوض کند و مسیر زندگی‌ام همین بشود که دارم.    چه پیامی برای نوحه خوان‌ها دارید؟ به دقت سفارشات مقام معظم رهبری را بخوانند و به آن عمل کنند؛ اگر این سفارشات را اجرا کنند مداح موفقی خواهند شد و مورد رضایت اهل بیت (ع) و امام زمان (عج) واقع خواهند شد. همه سفارشات در پیام آقا هست و چیزی کم و کسر ندارد.    امسال در تهران هم برنامه دارید؟ محرم امسال تهران نخواهم بود،  البته چند وقت پیش دو شب در مهدیه  و در هیأت خوزستانی‌های مقیم مرکز بودم، محرم امسال در شهرهای مختلف خوزستان مثل بهبهان،  دزفول، شوشتر و اندیمشک و ... خواهم بود.  

ناگاه آن منظره هول انگيز به منظره فرح بخش مبدل شد و بمن گفتند تمام خدمات تو پذيرفته است و به شفاعت آن حضرت ده سال بر عمر تو افزوده شد و تاءخير در مرگت افتاد تا حج واجب را بجا آورى و چون اينك عازم حج شده ام .ه گزارش سرویس دینی جام نیوز، مرحوم حاج ميرزا على ايزدى فرزند مرحوم حاج محمّد رحيم مشهور به آبگوشتى (كه سبب شهرتش به آبگوشتى اين بود كه ايشان اخلاص و ارادت زيادى به حضرت سيدالشهداء (ع ) داشت و مواظب خواندن زيارت عاشورا بود. هر روز در مسجد گنج كه بخانه اش متصل بود پس از نماز جماعت يك يا دو نفر روضه مى خواندند پس از روضه خوانى سفره پهن مى كردند و مقدارى زياد نان و آبگوشت در آن مى گذاشتند هر كس مايل بود همانجا مى خورد و هر كه مى خواست همراه خود به خانه مى برد. نقل نمود كه : پدرم سخت مريض شد و بما امر نمود كه او را به مسجد ببريم گفتيم براى شما هتك است چون تجاّر و اشراف بعيادت شما مى آيند و در مسجد مناسب نيست . گفت مى خواهم در خانه خدا بميرم و علاقه شديدى به مسجد داشت ناچار او را به مسجد برديم تا شبى كه خيلى مرضش شديد شد و در حال اغماء بود كه او را بمنزل برديم و آن شب در حال سكرات مرگ بود و ما به مردنش يقين كرديم پس در گوشه اى از حجره نشسته و گريان بوديم و سرگرم مذاكره تجهيزات و محل دفن و مجلس ترحيمش بوديم . هنگام سحر شد ناگاه ، من و برادرم را صدا زد. نزدش رفتيم ديديم عرق بسيارى كرده است بما گفت آسوده باشيد و برويد بخوابيد و بدانيد كه من نميميرم و از اين مرض خوب مى شوم ما حيران شديم . صبح شد در حاليكه هيچ اثرى از آن مرض در او نبود و بسترش را جمع كرده او را به حمام برديم و اين قضيه در شب اول ماه محرم سنه 1330 قمرى اتفاق افتاد و حياء مانع شد از اينكه از او بپرسيم سبب خوب شدن و نمردنش چه بود؟ موسم حج نزديك شد پس به تصفيه حساب و اصلاح كارهايش سعى كرد و مقدمات و لوازم سفر حج را تدارك ديد تا اينكه با نخستين قافله حركت كرد. به بدرقه اش در باغ جنت يك فرسخى شيراز رفتيم و شب را با او بوديم . ابتدا به ما گفت از من نپرسيديد كه چرا نمردم و خوب شدم اينك بشما خبر مى دهم كه آن شب مرگ من رسيده بود و من در حالت سكرات مرگ بودم پس در آن حال خود را در محله يهوديها ديدم و از بوى گند و هول منظره آنها سخت ناراحت شدم و دانستم كه تا مُردم جز آنها خواهم بود. پس در آن حال به پروردگار خود ناليدم ندائى شنيدم كه اينجا محل ترك كنندگان حج است گفتم : پس چه شد توسلات و خدمات من نسبت به حضرت سيدالشهداء(ع ). ناگاه آن منظره هول انگيز به منظره فرح بخش مبدل شد و بمن گفتند تمام خدمات تو پذيرفته است و به شفاعت آن حضرت ده سال بر عمر تو افزوده شد و تاءخير در مرگت افتاد تا حج واجب را بجا آورى و چون اينك عازم حج شده ام . پيش از محرم سال 1340 مرض مختصرى عارض پدرم شد و گفت شب اول ماه موعد مرگ من است و همان طور كه خبر داده بود شب اول محرم هنگام سحر از دار دنيا رحلت فرمود رحمة اللّه عليه .(13) مهر ترا به روضه رضوان نمى دهماين لطف ذوالعطاست من آسان نمى دهماشكى كه در عزاى تو ريزم ز ديدگانآن اشك را به لؤ لؤ و مرجان نمى دهممن عاشقم بروى تو اى شاه تشنه لبآن عشق را بقيمت اين جان نمى دهمجان مى دهم در سر كوى تو يا حسينآن تربتت بملك سليمان نمى دهممى ميرم از فراق تو شاها نظر نمالطف تو را به لعل بدخشان نمى دهممن آرزوى جمال تو يا حسيناين آرزو به منصب شاهان نمى دهمدر وقت احتضار كشم انتظار توتا بر سرم پا ننهى جان نمى دهمشيرى كه خورده ام شده با حب تو عجيناين حبّ را بطور موسى عمران نمى دهممن در عزاى تو نالم چو ناى نىاين سوگ را بحق تو پايان نمى دهممن تشنه جمال تو هستم اى شهااين تشنه گى به چشمه حيوان نمى دهمدم مى زنم ز نام تو هر صبح و هر مسااين دم زدن به حور و به غلمان نمى دهمكمتر گداى كوى توام كنز لافتادرويشيم به جود حاتم دوران نمى دهمنام تو گر بگوش رسيد مى خرم ز جاناين صوت را به بلبل خوشخوان نمى دهمآن غنچه اى كه بوى تو دارد بكام خودآن غنچه را به صد گل خندان نمى دهم

مردم استان‌ خوزستان همانند ساير استان‌هاي ايران اسلامي در حالي به عزاداري و بزرگداشت دهه اول ماه محرم‌ مي‌پردازند که عشق و ارادت آنها از روي اخلاص بوده وبا علم براينکه همين مراسمات اسلام را پايدار کرده است ادامه پيدا مي‌کند. به گزارش آوای دنا، خوزستان از دیرباز از مهمترین مراکز شیعه و فرهنگ و تمدن اسلامی بوده و نمودهای خاصی از این باور اصیل را به نمایش گذاشته است, یکی از این جلوه‌ها، عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) است.مردم مسلمان و متعهد اين استان به پيروى از سيره خاندان رسالت مبنى بر زنده نگه‏داشتن شعائر اسلامى از اول محرم با پوشيدن لباس‌هاى سياه و برپايى مراسم عزادارى در مساجد، حسينيه‏‌ها و تكايا، ياد احياء كننده دين اسلام، اباعبدالله الحسين عليه ‏السلام را گرامى مي‌دارند. سخنرانان و وعاظ و خطبا، رشادتها و فداكاري‌هاى ايشان را براى مردم مسلمان بيان مي‌‏كنند. به غير از مجالس روضه خوانى و وعظ و ارشاد، هيئتهاى عزادارى در همه مناطق چه در شهر و چه در روستاها به سينه زنى و عزادارى مي‌‏پردازند و در روزهاى تاسوعا و عاشورا با تعطيل كردن محل كار و كسب خود و خاطره رشادت‌هاى امام حسين عليه‏‌السلام و يارانش را ارج نهاده و در روز عاشورا صحنه شبيه‏‌سازى مبارزات اباعبدالله الحسين عليه‏‌السلام و يارانش در مقابل سپاه خونخوار و ظالم بني‌‏اميه را به نمايش مي‌‏گذارند. در روز سوم پس از شهادت امام حسين عليه‏السلام و يارانش، مراسم دفن آنها را به وسيله شبيه سازى براى مردم مسلمان منطقه اجرا مي‌نمايند. همچنين در روز اربعين باز هم طى مراسمى خاص سرهاى از تن جدا شده ياران امام حسين عليه‏‌السلام را دفن مي‌‏كنند. معمولاً در عزاداري‌هاى غير عرب‏ها از عَلَم، نخل، شيدونه و مشعل استفاده مي‌‏شود. عَلَم علم يا جريده عبارت است از چوبى به ارتفاع 10 متر و قطر 10 سانتي‌‏متر كه پارچه‌‏هاى دو مترى سياه، با فاصله‏‌هاى معين، از بالا تا پايين با بند به آن بسته و يك شبكه (پنجه) برنجى يا نقره‏اى بر نوك آن وصل است. اين عَلَم به نام عَلَم حضرت عباس عليه‏‌السلام معروف است. از هنگامى كه چوب آن را براى بستن پارچه به ميدان مى‏آورند، مردم جمع مي‌‏شوند و با ساز و دهل و صلوات وارد ميدانش مي‌‏كنند. نخل نخل را براى تشبيه به ايوان‌هاى طلايى اماكن متبركه مي‌سازند و عبارت است از سطحى از تخته كه اطراف آن را دندانه‏هاى تخته‏اى احاطه كرده و شكل آن مانند ايوانهاى قديم است كه روى آن با رنگ اكليل زينت يافته و ارتفاعش حداكثر 6 متر و عرض آن 3 متر است. يك ايوان ديگر در مقابل آن به فاصله 3 متر مي‌نهند و با چوب هر دو را به يكديگر وصل مي‌‌‏كنند. وسط آن را خالى نگه مي‌‏دارند. روى اين چوبها را با پارچه‏‌هاى رنگارنگ زينت مى‏دهند و در انتهاى نوك اين نما، يك شبكه رنگين نصب مي‌‏شود. اين نخل، حاشيه‏اى در زير و چهار پايه دارد كه آنها را بر روى 4 كرسى در وسط ميدان قرار ميدهند. نخل معروف دزفول، نخل كلبى خان است. شيدونه شيدونه تشبيهى است به ضريح و گنبد بالاى آن و چهار گلدسته در چهار گوشه گنبد و آن عبارتست از يك اتاق مكعب چوبى با شبكه‏‌هاى خوب و چهار گلدسته ظريف كوچك در چهار گوشه و عقب پايه‌‏ها. هر شيدونه به نام يكى از امامان يا شهداى بنى هاشم ناميده شده است. مشعل مشعل حداكثر يازده شبكه آهنى دارد كه بر روى يك چوب افقى نصب شده‏اند و در وسط اين چوب پاي‌ه‏اى است كه مانند علم آن را بر روى ناف جاى ميدهند. ارتفاع مشعل حدود 5/1 متر و ارتفاع هر چشمه آن حدود نيم متر است. در شبكه‏ها تفاله كنجد مى‏ريزند و آتش ميزنند. مشعل‏چى به دنبال سينه‏‌زنان حركت مي‌‏كند و هنگامى كه به مجلسى مي‌رسند، در وسط سينه‌‏زنها قرار مي‌‏گيرد و با آهنگ دهل و سرنا مشعل را حول محور خود به چرخش درمي‌‏آورد. در اثر اين چرخاندن، آتش بر روى سينه زنان و فرشها مي‌‏ريزد كه لنگ داران آنها را خاموش مي‌‏كنند. مراسم عزادارى در ماه‏هاى محرم، صفر و رمضان متداول است. در اين ماهها، به ويژه در دهه اول محرم، دسته‏‌هاى سينه‌‏زنى و زنجيرزنى در كوچه‏‌ها و خيابان‏ها به راه مي‌‏افتند. در ماه‏هاى ديگر مجالس در مساجد، حسينيه‏‌ها و منازل شخصى برگزار و روضه خواني‌هاى زنانه و مردانه برپا مي‌شوند. مجالس غير عرب‏ها هنگام فوت زن يا مرد، همه اقوام و همسايگان جمع مي‌شوند. صاحب عزا پس از انجام مراسم تغسيل و تدفين به منزل باز مي‌‏گردد. به مدت سه شبانه روز مردم به منزل متوفى مى‏آيند، تسليت مى‏گويند، فاتحه مى‏خوانند و شام و ناهار صرف مى‏كنند. در سومين شب فوت متوفى، كه «سه شنبه» گفته مي‌‏شود، عده‏اى از نزديكان و همسايگان به گورستان مي‌‏روند و مراسمى را در كنار قبر متوفى انجام مي‌دهند و سپس براى صرف شام به منزل متوفى مي‌‏روند. شب هفت «هفته» ناميده مي‌شود و در برخى نقاط به سرتراشان (سرتراشون) نيز معروف است. مهمانان به گورستان مي‌روند و پس از خواندن فاتحه به منزل متوفى باز مي‌‏گردند. پس از صرف شام، هر يك از مهمانان به رسم اتحاد و تعاون، مبلغى پرداخت مي‌‏كند كه در فهرستى ثبت و به صاحب عزا تسليم مي‌شود. مراسم روز چهلم هم، مانند شب هفت، دعوتى است. مهمانان پس از خواندن فاتحه و صرف شام، به خانه‏هاى خود باز مي‌‏گردند. مراسم سال متوفى هم به طريق بالا صورت مي‌گيرد. در مجلس زنانه، زنى را كه در مجالس فاتحه خوانى روى منبر مي‌‏رود، «نقيبه» گويند. او ابتدا در وصف ميت سخنانى مي‌‏گويد. سپس اشعارى را با آهنگ مخصوصى مي‌خواند. بعد تمام زنان تكرار مي‌‏كنند و به سينه مي‌‏زنند. زنانى كه نمى‏توانند سينه بزنند، با دو دست بر بازوهاى خود مي‌زنند و در هر بار ناله‏اى از ته دل برمي‌‏كشند. مجالس عرب‏ها وقتى كه كسى فوت مي‌‏كند، بستگان، نزديكان، آشنايان و دوستان جمع مي‌‏شوند. پس از تغسيل و تدفين، يزله و فاتحه خوانى مي‌كنند و پرچم طايفه را بر سر در ورودى منزل متوفى نصب مي‌كنند. قبايل، عشاير و نزديكان براى تسليت به بازماندگان به منزل متوفى مي‌‏آيند و مقدارى پول يا گوسفند يا گاو به عنوان «دَر جِرَه» به خانواده متوفى مي‌‏دهند. تا سه روز پذيرايى و ناهار و شام ميهمانان به طور وعده‏اى و نوبتى به عهده اهالى طايفه متوفى است، يعنى خانواده متوفى تا سه روز غذا نمي‌‏دهد. عصر روز سوم كه رسميت مراسم و فاتحه خوانى پايان يافت، شيخ يا بزرگ طايفه، سلمانى را احضار مي‌‏كند و صورت تراشى انجام مى‏شود. اين مراسم را خاتمة الفاتحه گويند. شيخ طايفه در اين مراسم، لباس يا پارچه‏اى را در دستمال مى‏پيچد و تقديم پدر يا عموى متوفى يا بزرگ خانواده او مي‌‏كند و بدين ترتيب با بازماندگان اعلام همدردى مي‌‏نمايد. اين عمل در محل به أزيان معروف است. صاحب عزا از شيخ طايفه تشكر مي‌‏كند. شيخ در پاسخ مي‌‏گويد: «ان شاء الله آخرين غمتان باشد». همچنين كليه خويشاوندان و دوستان و آشنايان خانواده متوفى از هر قشر و طبقه كه باشند، نسبت به تعهدات قبيل‌ه‏اى و فراخور حال خود كمك‏‌هايى به صورت نقدى و يا جنسى به بازماندگان متوفى مي‌نمايند تا همراهى و همكارى خود را در شرايط سخت و بحرانى به خانواده متوفى به اثبات برسانند. فاتحه خوانى اهالى منزل متوفى تا يك ماه و شايد بيشتر ادامه دارد. شب‏هاى جمعه به مزار متوفى مي‌‏روند فاتحه مي‌‏خوانند. مدت هفت هفته، شب‏هاى جمعه با شام از ميهمانان پذيرايى مي‌كنند. شام شب هفته هفتم، هفت رنگ غذاست و تعداد زيادى را براى صرف شام دعوت مي‌‏كنند. در حال حاضر سوم، هفتم، چهلم و سال را مي‌‏گيرند، ولى در سابق سال را مختصر مي‌گرفتند و سوم و هفتم و چهلم را مفصل‏‌تر برگزار مي‌‏كردند./ز منبع/باشگاه خبرنگاران